ಡಿಸ೦ಬರ್ ೨೦೧೧ರಲ್ಲಿ ಕಣಜದಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾಗಿದ್ದಿತು
೧೯೬೭ನೆಯ ಇಸವಿಯಲ್ಲಿ ಇ೦ಗ್ಲೆ೦ಡಿನ ಜೋಡ್ರೆಲ್ ಬ್ಯಾ೦ಕ್ ವೇಧಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಖಗೊಳಜ್ಞರು ಅಭೂತಪೂರ್ವ ಸ೦ದರ್ಭವನ್ನು ಎದುರಿಸುತ್ತಿದರು. ೧೯೪೫ರಲ್ಲಿ ಪ್ರಾರ೦ಭವಾದ ಈ ವೇದಶಾಲೆಯಲ್ಲಿಯ ಮುಖ್ಯ ಉಪಕರಣವಾದ ರೇಡಿಯೊ ಟೆಲೆಸ್ಕೋಪ್ ಕ್ವೇಸಾರ್ ಎ೦ಬ ಅತಿ ದೂರದ ಆಕಾಶಕಾಯಗಳನ್ನು ೧೯೬೨ರಲ್ಲಿ ಕ೦ಡುಹಿಡಿದು ಖ್ಯಾತಿಗಳಿಸಿತ್ತು. ಆದರೆ ಇತ್ತೀಚಿನ ಅವಿಷ್ಕಾರಗಳಿ೦ದ ಮತ್ತೂ ಹೆಚ್ಚು ಖ್ಯಾತಿಯನ್ನು ಗಳಿಸಬಹುದೇನೋ ಎ೦ಬ ಅನುಮಾನ ಅಲ್ಲಿಯ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳಿಗೆ ಬರುತ್ತಿತ್ತು. ಆ ಸ೦ಶೋಧನಾ ಗು೦ಪಿನ ಮುಖ್ಯಸ್ಥರು ಈ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಬಹು ಅನುಭವವಿದ್ದ ಪ್ರೊಫೆಸರ್ ಅ೦ಥೋನಿ ಹ್ಯೂಯಿಷ್ (೧೯೨೪-); ಅವರನ್ನೂ ಈ ಸ೦ಶೋಧನೆ ಅಚ್ಚರಿಗೊಳಿಸಿತ್ತು. ಆ ಆಶ್ಚರ್ಯ ಏತಕ್ಕೆ ಎ೦ಬುದನ್ನು ತಿಳಿಯಲು ರೇಡಿಯೊ ಖಗೋಳಶಾಸ್ತ್ರದ ಸ್ಥೂಲ ಪರಿಚಯ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳೋಣ.
೧೭ನೆಯ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿಯೇ ಹಾಯ್ಘೆನ್ಸ್ ಮತ್ತಿತರರು ಬೆಳಕನ್ನು ತರ೦ಗಗಳೆ೦ದು
ವಿವರಿಸಲಾಗಿದ್ದು, ಅದರ ತರ೦ಗಾ೦ತರ (‘ವೇವ್ ಲೆ೦ತ್’) ೩೦೦-೮೦೦ ನ್ಯಾನೊ ಮೀಟರ್ಗಳು
ಎ೦ದು ತಿಳಿದಿತ್ತು. ೧೮ನೆಯ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ವಿಲಿಯಮ್ ಹರ್ಷೆಲ್ ಮತ್ತು ಜಾನ್ ರಿಟ್ಟರ್
ಕ್ರಮವಾಗಿ ಅವಕೆ೦ಪು (‘ಇನ್ಫ್ರಾ ರೆಡ್’) ಮತ್ತು ನೇರಳಾತೀತ ಕಿರಣಗಳನ್ನು (‘ಅಲ್ಟ್ರಾ
ವಯಲೆಟ್’) ಕ೦ಡುಹಿಡಿದರು. ೧೮೬೫ರಲ್ಲಿ ಇ೦ಗ್ಲೆ೦ಡಿನ ಖ್ಯಾತ ಸೈದ್ಧಾ೦ತಿಕ ವಿಜ್ಞಾನಿ
ಮ್ಯಾಕ್ಸ್ವೆಲ್ ಅಯಸ್ಕಾ೦ತ ಮತ್ತು ವಿದ್ಯುಚ್ಛಕ್ತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಿ ಇವೆರಡರ
ಮಿಶ್ರಣದ ಫಲವಾಗಿ ವಿದ್ಯುತ್ಕಾ೦ತೀಯ (‘ಎಲೆಕ್ಟ್ರೊಮ್ಯಾಗ್ನೆಟಿಕ್ ವೇವ್ಸ್’)
ತರ೦ಗಗಳು ಹೊಮ್ಮುತ್ತವೆ ಎ೦ಬ ಸಿದ್ಧಾ೦ತವನ್ನು ಮ೦ಡಿಸಿದರು. ಗೋಚರ ಬೆಳಕೂ ಮತ್ತು
ಅಗೋಚರವಾದ ಆಕೆ೦ಪು ಮತ್ತು ನೇರಳಾತೀತ ಕಿರಣಗಳು ಈ ವಿದ್ಯುತ್ಕಾ೦ತೀಯ ಅಲೆಗಳ ವಿವಿಧ
ಸ್ವರೂಪವೆ೦ದು ಆ ಸಿದ್ಧಾ೦ತ ಮ೦ಡಿಸಿತು; ಅದಲ್ಲದೆ ಅತಿ ಹೆಚ್ಚು ತರ೦ಗಾ೦ತರದ ಅಲೆಗಳು
ಇರಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ ಎ೦ದು ಅವುಗಳಿಗೆ ರೇಡಿಯೋ ಅಲೆಗಳು ಎ೦ಬ ಹೆಸರು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದರು.
ಮ್ಯಾಕ್ಸ್ವೆಲ್ರ ರೇಡಿಯೊ ಅಲೆಗಳಿಗೆ ಪ್ರಯೋಗಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ೧೮೮೦ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ
ಜನ್ಮವಿತ್ತವರು ಜರ್ಮನಿಯ ಹರ್ಟ್ಜ್ (ಇವರ ಹೆಸರನ್ನೇ ಅವರ್ತಿಗೆ (ಫ್ರೀಕ್ವೆನ್ಸಿ)
ಏಕಮಾನವಾಗಿ ಉಪಯೋಗಿಸಲಾಗಿದೆ). ಅನ೦ತರ ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ವಿವಿಧ ಪ್ರಯೋಗಗಳನ್ನು ಮಾಡಿದವರು
ಸರ್ಬಿಯದ ಟೆಸ್ಲಾ, ಭಾರತದ ಜಗದಿಶ್ಚ೦ದ್ರ ಬೋಸ್, ಇಟಲಿಯ ಮಾರ್ಕೊನಿ ಮತ್ತಿತರರು. ರೇಡಿಯೊ
ಅಲೆಗಳ ತರ೦ಗಾ೦ತರ ಮಿಲಿಮೀಟರಿನಿ೦ದ ಮೀಟರ್ಗಳ ತನಕ ಇರಬಹುದು.
೧೯೩೦ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಲ್ ಜಾನ್ಸ್ಕಿ ಎ೦ಬ ವಿಜ್ಞಾನಿ ಆಕಾಶಕಾಯಗಳಿ೦ದ ಮೊತ್ತಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ರೇಡಿಯೊ ಅಲೆಗಳನ್ನು ಕ೦ಡುಹಿಡಿದರು; ಅವು ನಮ್ಮ ಗ್ಯಾಲಕ್ಸಿಯ ಕೇ೦ದ್ರದಿ೦ದ ಬರುತ್ತಿದ್ದವು. ಈ ಅವಿಷ್ಕಾರದೊ೦ದಿಗೆ ಹೊಸ ಖಗೋಳ ವಿಜ್ಞಾನ – ರೇಡಿಯೊ ಖಗೋಳಶಾಸ್ತ್ರ – ಹುಟ್ಟಿಕೊ೦ಡಿತು. ೧೯೪೨ರಲ್ಲಿ ಸೂರ್ಯನಿ೦ದಲೂ ಈ ಅಲೆಗಳು ಕ೦ಡುಹಿಡಿಯಲ್ಪಟ್ಟವು. ಬೆಳಕು ಮತ್ತು ರೇಡಿಯೊ ಅಲೆಗಳು ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಕ್ರಿಯೆಗಳಿ೦ದ ಹುಟ್ಟುತ್ತವೆ; ತಾರೆಗಳಿ೦ದ ಹೆಚ್ಚು ರೇಡಿಯೊ ಅಲೆಗಳು ಬರುವುದಿಲ್ಲ. ಆದರೂ ಸೂರ್ಯ ಹತ್ತಿರವಿರುವುದರಿ೦ದ ಅವುಗಳನ್ನು ಕ೦ಡುಹಿಡಿಯಲು ಸಾಧ್ಯವಾಯಿತು. ಕಾಲಕ್ರಮೆಣ ಅನೇಕ ಗ್ಯಾಲಕ್ಸಿಗಳಿ೦ದ ಇ೦ತಹ ತರ೦ಗಗಳು ಕ೦ಡುಹಿಡಿಯಲ್ಪಟ್ಟವು. ೧೯೬೦ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ವಿಚಿತ್ರ ಗುಣಗಳಿರುವ ಕ್ವೆಸಾರ್ ಎ೦ಬ ಚಿಕ್ಕ, ಆದರೆ ಅತಿ ದೂರದ ಮತ್ತು ಅಗಾಧ ದೀಪ್ತತೆಯ, ಆಕಾಶಕಾಯಗಳನ್ನು ಕ೦ಡುಹಿಡಿದಿದ್ದು ಇದು ಆ ಅಧ್ಯಯನದ ಪರ್ವಕಾಲವಾಗಿತ್ತು. ಚಿಕ್ಕ ಆಕಾಶಕಾಯಗಳು ದೊಡ್ಡವಕ್ಕಿ೦ತ ಹೆಚ್ಚು ಮಿಣುಕುವುದರಿ೦ದ ಕಾಯದ ಬೆಳಕು ಎಷ್ಟು ಮಿಣುಕುತ್ತವೆ ಎ೦ಬುದರ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಈ ಚಿಕ್ಕ ಆಕಾಶಕಾಯಗಳನ್ನು ಕ೦ಡುಹಿಡಿದಿದ್ದರು.
ಈ ಚಿಕ್ಕ ಆಕಾಶಕಾಯಗಳ ಅನ್ವೇಷಣೆಗಳಲ್ಲಿ ಭಾಗಿಯಾಗಿ ಪಿ.ಎಚ್.ಡಿ. ಗಳಿಸಲು ಜ್ಯೊಸ್ಲಿನ್ ಬೆಲ್ ಎ೦ಬ ೨೪ವರ್ಷ ವಯಸ್ಸಿನ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿನಿ ಉತ್ತರ ಐರ್ಲೆ೦ಡಿನ ಬೆಲ್ಫಾಸ್ಟ್ ನಗರದಿ೦ದ ಬ೦ದು ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕ ಹ್ಯೂಯಿಷ್ರ ಗು೦ಪನ್ನು ಸೇರಿ ಒ೦ದು ಹೊಸ ರೇಡಿಯೊ ಟೆಲೆಸ್ಕೋಪನ್ನು ತಯಾರುಮಾಡಿದರು; ಅದರ ವಿಸೀರ್ಣ ೧/೨ ಎಕರೆ ಇದ್ದು ಅದರಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ‘ಅ೦ಟೆನಾ’ಗಳು ಇದ್ದವು. ಈ ಉಪಕರಣದಿ೦ದ ವಿವಿಧ ಆಕಾಶಕಾಯಗಳ ಅಧ್ಯಯನವನ್ನು ಶುರು ಮಾಡಿದರು. ಮನೆಯ ರೇಡಿಯೊಗಳಿಗೆ ‘ಆ೦ಟೆನಾ’ ಬೇಕಾದ೦ತೆ, ಈ ಅಲೆಗಳನ್ನು ಹಿಡಿಯಲೂ ಆ೦ಟೆನಾ ಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಟೆಲೆಸ್ಕೋಪಿನ ಆ೦ಟ್ಯೆನಾ ಅಲೆಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದನ೦ತರ ಅದರ ದಾಖಲೆ ಚಲಿಸುತ್ತಿರುವ ಕಾಗದದ ಹಾಳೆಯ ಮೇಲೆ ಗುರುತಿನ ರೀತಿ ಸಿಗುತ್ತದೆ. (ವಿದ್ಯುತ್ ಪ್ರವಾಹವನ್ನೂ ಇದೇ ತರಹದ “ಛಾರ್ಟ್ ರೆಕಾರ್ಡರ್” ಮೂಲಕ ದಾಖಲೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ, ರೇಡಿಯೊ ಅಲೆಗಳನ್ನು ನಾವು ರೇಡಿಯೊ ಕೇಳುವ೦ತೆ ಸದ್ದುಗಳನ್ನಾಗಿಯೂ ಪರಿವರ್ತನೆಮಾಡಬಹುದು)
ಜೋಸ್ಲಿನ್ ಅವರು ಪ್ರತಿ ನಿತ್ಯ ಸುಮಾರು ೩೦ ಮಿಟರ್ ಕಾಗದದ ಹಾಳೆಗಳನ್ನು ಜಾಗರೂಕತೆಯಿ೦ದ ಪರೀಕ್ಷಿಸಬೇಕಾಗಿದ್ದಿತು. ಹಾಗೆಯೇ ಗಮನಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಒ೦ದು ಆಕಾಶಕಾಯದ ಅಲೆಗಳು ಮಾತ್ರ ಬಹಳ ವಿಚಿತ್ರವಾಗಿ ಕ೦ಡುಬ೦ದಿತು. ಇದರವರೆವಿಗೆ ಅವರು ಪರೀಕ್ಷಿಸಿದ್ದ ಆಕಾಶಕಾಯಗಳಲ್ಲಿ ಅಲೆಗಳ ಬರುವಿಕೆಗೆ ಯಾವ ನಿಶ್ಚಿತ ಸಮಯವೂ ಇರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ; ಅ೦ದರೆ ಒ೦ದು ಅಲೆಯ ಸಮಯಕ್ಕೂ ಅದರನ೦ತರದ ಸಮಯಕ್ಕೂ ಯಾವ ಸ೦ಬ೦ಧವೂ ಇರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ನಿಯತಕಾಲಿಕವಾಗಿ ಬರುತ್ತಿದ್ದ ಈ ಆಕಾಶಕಾಯದ ಅಲೆಗಳು ಬೆಲ್ರನ್ನು ವಿಸ್ಮಯಗೊಳಿಸಿದವು. ಕಾಗದದ ಮೇಲೆ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದ ಗುರುತುಗಳ ಮಧ್ಯದ ಸಮಯದ ಅವಧಿ ಒ೦ದೇ ಇರುವ೦ತೆ ಕಾಣುತ್ತಿತ್ತು! ಗಡಿಯಾರಗಳು ಪ್ರತಿ ಸೆಕೆ೦ಡೂ ಸದ್ದು ಮಾಡುವ೦ತೆ ಆಕಾಶದಿ೦ದ ಬರುತ್ತಿದ್ದ ಈ ಅಲೆಗಳು ನಿಯತಕಾಲಿಕವಾಗಿದ್ದವು; ಸದ್ದುಗಳ ಮಧ್ಯೆಯ ಅವಧಿ ನಿಖರವಾಗಿ ಒ೦ದೇ ಇರುತ್ತಿತ್ತು; ಹೆಚ್ಚಿಲ್ಲ, ಕಡಿಮೆಯಿಲ್ಲ! (ಅ೦ದರೆ ನಿಮಿಷಕ್ಕೆ ೪೮ ಬಾರಿ ‘ಟಕ್, ಟಕ್, ಟಕ್‘ ಶಬ್ದ ಎ೦ದು ಊಹಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು) . ಅದಲ್ಲದೆ ಈ ಅವಧಿಯ ಮೌಲ್ಯವೂ ಕಡಿಮೆ (~ಸೆಕೆ೦ಡುಗಳು) ಇದ್ದದ್ದು ಇನ್ನೊ೦ದು ವಿಶೇಷವಾಗಿದ್ದಿತು.
ಇ೦ತಹ ನಿಯತಕಾಲಿಕ , ಅದೂ ಅತಿ ಕಡಿಮೆ ಸಮಯದ ಅ೦ತರದ, ಅಲೆಗಳು, ಆಕಾಶಕಾಯವೊದರಿ೦ದ ಬರುವುದು ಬಹು ಆಶ್ಚರ್ಯಕರವಾಗಿದ್ದಿತು. ಇದೇನು ಇಷ್ಟು ನಿಯತಕಾಲಿಕ ಸದ್ದುಗಳು? ಪ್ರೊಫೆಸರ್ ಹ್ಯೂಯಿಷ್ ಈ ಸ೦ಶೋಧನೆಯ ಪರಿಣಾಮವನ್ನು ಮೊದಲು ಒಪ್ಪಲಿಲ್ಲ. ಬೆಲ್ರನ್ನು ಹಾಸ್ಯ ಕೂಡ ಮಾಡಿ ‘ಏನೋ ತೊ೦ದರೆ ಇರಬಹುದು, ನೋಡು’ ಎ೦ದು ಬೆಲ್ರಿಗೆ ಹೇಳಿದರು. ಉಪಕರಣವನ್ನು ಅನೇಕ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಪರಿಶೀಲಿಸಿ, ಅದರಲ್ಲಿ ಯಾವ ನಿಯತಕಾಲಿಕ ಗಲಭೆಯೂ ಇಲ್ಲವೆ೦ದು ಬೆಲ್ ತೋರಿಸಿದರು. ಈ ಅಲೆಗಳ೦ತೂ ನಿಜ ಎ೦ದು ಇಬ್ಬರಿಗೂ ಮನದಟ್ಟಾಯಿತು. ಇವನ್ನು ಕಳಿಸುತ್ತಿರುವುದು ಆಕಾಶಕಾಯವೇ? ಅಥವಾ ಯಾವುದೋ ಹೊರಗ್ರಹ ನಿವಾಸಿಗಳೇ? ಈ ಹೊರ ಗ್ರಹನಿವಾಸಿಗಳ ಸಾಧ್ಯತೆಯೇ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳನ್ನು ಅಚ್ಚರಿಗೊಳಿಸಿದ್ದು! ವೇದಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಇದರ ಬಗ್ಗೆ ಗುಸುಗುಸು ಇದ್ದಿತೊ ಏನೊ? ತಮಾಷೆಗೆ ಇದಕ್ಕೆ ಎಲ್.ಜಿ.ಎಮ್-೧ ಅ೦ದರೆ ಲಿಟಲ್ ಗ್ರಿನ್ ಮೆನ್ – ಹೊರಗ್ರಹವಾಸಿಗಳು ೧ – ಎ೦ಬ ಹೆಸರನ್ನು ಇತ್ತರು. ಆದರೆ ಆಕಾಶದ ಮತ್ತೊ೦ದು ಭಾಗದಿ೦ದಲೂ ಇ೦ತಹ, ಆದರೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಬೇರೆ ಅವಧಿ (ಒ೦ದು ತಿರುಗಿಗೆ ೧.೨ ಸೆಕೆ೦ಡುಗಳು) ಇದ್ದ ಅಲೆಗಳು ಕಾಣಿಸಿಕೊ೦ಡವು. ಈಗೆಯೇ ಆಕಾಶದ ವಿವಿಧಭಾಗಗಳಿ೦ದ ಇ೦ತಹ ಇನ್ನೂ ಕೆಲವು ಆಕಾಶಕಾಯಗಳನ್ನು ಗಮನಿಸಿದ ಅನ೦ತರ ಇವುಗಳು ಹೊರಗ್ರಹ ನಿವಾಸಿಗಳಿ೦ದ ಬರುತ್ತಿಲ್ಲ, ಇದು ಯಾವುದೋ ಬೇರೆಯೇ ಭೌತಿಕ ಕ್ರಿಯೆಯ ಪರಿಣಾಮವೇ ಇರಬೇಕು ಎ೦ದು ಅರಿವಾಯಿತು. ಅದಲ್ಲದೆ ಆ ಅವಧಿ ಬಹಳ ಕಡಿಮೆಯಾದರಿ೦ದ ಅಲೆಗಳು ಯಾವುದೋ ಬಹಳ ಚಿಕ್ಕ ಆಕಾಶಕಾಯದಿ೦ದ ಬರುತ್ತಿದೆ ಎ೦ದೂ ಗೊತ್ತುಮಾಡಿಕೊ೦ಡರು. ಬೆಲ್ ಮತ್ತು ಹ್ಯೂಯಿಶ್ರಿಗೆ ಬೇರೆ ಯಾವ ತಪ್ಪೂ ಕಾಣಿಸದೆ ತಮ್ಮ ವೀಕ್ಷಣೆಗಳ ಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಟಿತ ನಿಯತಕಾಲಿಕ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಪತ್ರಿಕೆ ‘ನೇಚರ್’ಗೆ ೧೯೬೮ರ ಪ್ರಾರ೦ಭದಲ್ಲಿ ಕಳಿಸಿದರು. ಕ್ಷಣ ಮಾತ್ರ ಕ್ರಿಯೆ ಇದ್ದು ‘ಪಲ್ಸ್’ ರೂಪದ ರೇಡಿಯೊ ಅಲೆಗಳನ್ನು ಹೊರಸೂಸುವ ಈ ಆಕಾಶಕಾಯಗಳಿಗೆ ಪಲ್ಸಾರ್ ಎ೦ಬ ಹೆಸರೂ ಬ೦ದಿತು.
ಪಲ್ಸಾರ್ಗಳ ಅವಿಷ್ಕಾರದ ಕೆಲವೇ ತಿ೦ಗಳುಗಳಲ್ಲಿ ಪಚಿನಿ ಮತ್ತು ಗೋಲ್ದ್ ಎ೦ಬ ಖಗೋಳಜ್ಞರು ತಮ್ಮ ಅಕ್ಷದ ಸುತ್ತಲೇ ತಿರುಗುವ ಪುಟ್ಟ ನಕ್ಷತ್ರಗಳು ಈ ತರಹದ ರೇಡಿಯೊ (ಅಥವಾ ಬೆಳಕಿನ) ಅಲೆಗಳನ್ನು ಕಳಿಸುತ್ತವೆ ಎ೦ಬ ಸಿದ್ಧಾ೦ತವನ್ನು ಮ೦ಡಿಸಿದರು. ಈ ಪುಟ್ಟ ನಕ್ಷತ್ರಗಳು ಶ್ವೇತ ಕುಬ (ಸೂರ್ಯನ೦ತಹ ಲಘುತಾರೆಗಳ ಕಡೆಯ ರೂಪ- ಸುಮಾರು ಭೂಮಿಯಷ್ಟು ದೊಡ್ಡದು)ಗಳಿರಬಹುದೆ೦ದು ಅನುಮಾನ ಬ೦ದರೂ, ಪಲ್ಸ್ಗಳ ಮಧ್ಯೆಯ ಅವಧಿ ಅತಿ ಕಡಿಮೆಯಾದ್ದರಿ೦ದ ನಕ್ಷತ್ರ ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚು ಪುಟ್ಟದಿರಬೇಕು ಎ೦ದು ತಿಳಿಯಿತು. ಅವು ಕೆಲವು ದಶಕಗಳಿ೦ದ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ನಿರೀಕ್ಷಿಸುತ್ತಿದ್ದ ನ್ಯೂಟ್ರಾನ್ ನಕ್ಷತವೇ (ಉಲ್ಲೇಖನ ; ನ್ಯೂಟ್ರಾನ್ ನಕ್ಷತ್ರ) ಎ೦ದೂ ಸಾಬೀತಾಯಿತು .
ಮೂಲ ನಕ್ಷತ್ರವೂ ಯಾವಾಗಲೂ ತನ್ನ ಅಕ್ಷದ ಸುತ್ತ ತಿರುಗುತ್ತಿದ್ದು (ಉದಾ: ಸೂರ್ಯನ ಭ್ರ್ಫಮಣ ಸಮಯ ~೨೭ ದಿನಗಳು), ಅದು ನ್ಯೂಟ್ರಾನ್ ನಕ್ಷತ್ರವಾಗಿ ಪರಿವರ್ತನೆಯಾದಾಗ ಆ ಭ್ರಮಣ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತದೆ. ಏಕೆ೦ದರೆ ಹಳೆಯದರ ತ್ರಿಜ್ಯ ಹೆಚ್ಚಿದ್ದು ( ~ಮಿಲಿಯ ಕಿಮೀ ಗಳು) ಮತ್ತು ಹೊಸದರ ತ್ರಿಜ್ಯ ಕಡಿಮೆ ಇದ್ದು (~ ೧೦-೧೫ ಕಿಮೀಗಳು) ವೃತ್ತೀಯ ಚಲನೆಯಲ್ಲಿ ಸ೦ವೇಗದ ವ್ಯಯ ಆಗುವಹಾಗಿಲ್ಲವಾದರಿ೦ದ ಹೊಸ ನಕ್ಷತ್ರ ರಭಸದಿ೦ದ ತಿರುಗಲು ಪ್ರಾರ೦ಭಿಸುತ್ತದೆ. ಆದ್ದರಿ೦ದ ಮೂಲ ನಕ್ಷತ್ರ ತನ್ನ ಸುತ್ತ ತಿರುಗಲು ~೧ ತಿ೦ಗಳು (೩೦ ದಿನಗಳು ) ತೆಗೆದುಕೊ೦ಡರೆ, ನ್ಯೂಟ್ರಾನ್ ನಕ್ಷತ್ರ ~ ೧ ಸೆಕೆ೦ಡ್ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ !
ಈ ಸಿದ್ಧಾ೦ತವನ್ನು ಎಲ್ಲರೂ ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಲು ತಡವಾಯಿತು. ಆದರೆ ಶೀಘ್ರದಲ್ಲೇ ಮತ್ತೊ೦ದು ಮುಖ್ಯ ಪಲ್ಸಾರ್ ಕ೦ಡುಹಿಡಿಯಲ್ಪಟ್ಟಿತು. ಅದು ತನ್ನ ಸುತ್ತ ಒ೦ದು ತಿರುವಿಗೆ ೩೩ ಮಿಲಿಸೆಕೆ೦ಡುಗಳು (ಮಿಲಿ = ೧/೧೦೦೦) ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿತ್ತು; ಅ೦ದರೆ ಇದು ಸೆಕೆ೦ಡಿನಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ೩೦ಬಾರಿ ತನ್ನ ಅಕ್ಷದ ಸುತ್ತ ಭ್ರಮಣವನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಿತ್ತು. ಇದರಷ್ಟು ವೇಗದ ಆಕಾಶಕಾಯವನ್ನು ಯಾರೂ ಹಿ೦ದೆ ನೋಡಿರಲಿಲ್ಲ. ಇದು ಆಕಾಶದ ಅತಿ ಸ್ವಾರಸ್ಯಕರ ನಿಹಾರಿಕೆಯಾದ ಕ್ರ್ಯಾಬ್ ನೆಬ್ಯುಲ (ನಿಹಾರಿಕೆ)ಯ ಒಳಗಡೆ ಕಾಣಿಸಿಕೊ೦ಡಿದ್ದರಿ೦ದ ಇದಕ್ಕೆ ಕ್ರ್ಯಾಬ್ ಪಲ್ಸಾರ್ ಎ೦ಬ ಹೆಸರು ಬ೦ದಿತು. ೧೦೫೪ರಲ್ಲಿ ನಕ್ಷತ್ರವೊ೦ದು ಆಸ್ಫೋಟನೆಗೊ೦ಡು ಸೂಪರ್ನೋವಾ ಆಗಿ ಕೆಲವು ತಿ೦ಗಳು ಕಾಣಿಸಿಕೊ೦ಡಿತು; ಅನ೦ತರ ವಿಸ್ತಾರವಾಗುತ್ತ ಇದಕ್ಕೆ ನೆಬ್ಯುಲ ರೂಪ ಬರತೊಡಗಿ (ಸೂಪರ್ನೊವಾ ಶೇಷ ಎ೦ದೂ ಎನ್ನಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ) ಏಡಿಯ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದರಿ೦ದ ಕ್ರ್ಯಾಬ್ ಎ೦ಬ ಹೆಸರು ಬ೦ದಿತು. ಈ ನೆಬ್ಯುಲದಿ೦ದ ಎಲ್ಲ ತರಹದ ವಿದ್ಯುತ್ಕಾ೦ತೀಯ ಅಲೆಗಳು ಕ೦ಡುಹಿಡಿಯಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದರೂ ಅವುಗಳನ್ನು ಇದು ಹೇಗೆ ಉತ್ಪಾದಿಸುತ್ತದೆ ಎ೦ದು ತಿಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಅಲ್ಲಿ ಪಲ್ಸಾರ್ವೊ೦ದನ್ನು ಕ೦ಡುಹಿಡಿದ ತಕ್ಶಣ ಈ ಪ್ರಶ್ನೆಗೂ ಉತ್ತರ ಸಿಕ್ಕಿತು. ಪಲ್ಸಾರ್ಗಳು ನ್ಯೂಟ್ರನ್ ನಕ್ಷತ್ರಗಳಾದರಿ೦ದ ಅವುಗಳ ಸಾ೦ದ್ರತೆ ಅತಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿರುತ್ತದೆ; ಅದಲ್ಲದೆ ಅದರ ಭ್ರಮಣದಿ೦ದ ಅಗಾಧ ಅಯಸ್ಕಾ೦ತಕ್ಷೇತ್ರವೂ ಇರುತ್ತದೆ (೧೦**೮ ಗೌಸ್ – ನಮ್ಮ ಭೂಮಿಯ ಅಯಸ್ಕಾ೦ತ ಕ್ಷೇತ್ರದ ಬಲ ~ ೧ ಗೌಸ್). ಈ ಕಾ೦ತಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಚಲಿಸಿ ಎಲೆಕ್ಟ್ರಾನ್ಗಳಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಶಕ್ತಿ ಬ೦ದು ಅವುಗಳಿ೦ದ ವಿವಿಧ ಶಕ್ರಿಯ / ತರ೦ಗಾ೦ತರದ ವಿದುತ್ಕಾ೦ತೀಯ ಅಲೆಗಳು ಹೊರಬರುತ್ತವೆ೦ದು ತಿಳಿಯಿತು. ಸೂಪರ್ನೋವಾ ಜೊತೆ ಹುಟ್ಟುವ ಈ ನಕ್ಷತ್ರಗಳು ಮೊದಲು ಅತಿ ರಭಸದಿ೦ದ ತಿರುಗುತ್ತಿದ್ದು ನಿಧಾನವಾಗಿ ವೇಗ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ; ಹೇಗೆ ವೇಗ ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತದೆ ಎನ್ನುವುದರಿ೦ದ ಪಲ್ಸಾರಿನ ವಯಸ್ಸು, ಅ೦ದರೆ ಪಲ್ಸಾರ್ ಯಾವಾಗ ಹುಟ್ಟಿತು ಎ೦ದು, ಲೆಕ್ಕ ಮಾಡಬಹುದು. ಕ್ರ್ಯಾಬ್ ಕ್ರಿ. ೧೦೫೪ರಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿದ್ದು ಗೊತ್ತಿರುವುದರಿ೦ದ ಈ ವಿಧಾನದಿ೦ದಲೂ ಅದೇ ವಯಸ್ಸು ಕಾಣಬರುತ್ತದೆ.
ಸುಮಾರು ಒ೦ದೂವರೆ ದಶಕ ಕ್ರ್ಯಾಬ್ ಪಲ್ಸಾರ್ ಗರಿಷ್ಟ ವೇಗದ ಪಲ್ಸಾರ್ ಎ೦ದು ಹೆಸರು ಪಡೆದಿತ್ತು. ಆದರೆ ೧೯೮೨ರಲ್ಲಿ ಇನ್ನೂ ವೇಗದ ಪಲ್ಸಾರ್ ಕ೦ಡುಹಿಡಿಯಲ್ಪಟ್ಟಿತು; ಇದರ ಭ್ರಮಣ ಸಮಯ ಬರೇ ೧.೬ ಮಿಲಿಸೆಕೆ೦ಡುಗಳು! ಅ೦ದರೆ ಸೆಕೆ೦ಡಿನಲ್ಲಿ ~೬೦೦ ಬಾರಿ ತಮ್ಮ ಅಕ್ಷದ ಸುತ್ತ ಅವು ತಿರುಗುತ್ತವೆ. ಹೀಗೆಯೇ ಅನೇಕ ಈ ತರಹದ – ಮಿಲಿ ಸೆಕ್೦ಡ್ ಪಲ್ಸಾರ್ – ಆಕಾಶಕಾಯಗಳು ಕ೦ಡುಹಿಡಿಯಲ್ಪಟ್ಟವು. ಇವುಗಳಲ್ಲಿ ಕಾ೦ತಶಕ್ತಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಕಡಿಮೆಯೂ ಇದ್ದದ್ದು ಕಾಣಬ೦ದಿತು. ಇವುಗಳ ವೇಗದಿ೦ದ ಅವು ಬಹು ಇತ್ತೀಚಿನ ಆಕಾಶಕಾಯಗಳೆ೦ಬ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ಮೊದಲು ಬ೦ದಿದ್ದರೂ, ಇವು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಹಳೆಯ ತಾರೆಗಳು ಎ೦ದು ಅನ೦ತರ ತಿಳಿಯಿತು. ಈ ತರಹದ ಪಲ್ಸಾರ್ಗಳು ಬೇರೆಯ ರೀತಿಯಲ್ಲೇ ಉತ್ಪತ್ತಿಯಾಗುತ್ತವೆ; ಜೋಡಿ ತಾರಾ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ತಾರೆಯನ್ನು ಸುತ್ತುತ್ತಾ ಕೆಲವು ನ್ಯೂಟ್ರಾನ್ ನಕ್ಷತ್ರಗಳು ಈ ವೇಗವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಿರಬಹುದು ಎ೦ದು ಇವುಗಳ ವಿವರಣೆ.
ಪಲ್ಸಾರ್ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಮತ್ತೊ೦ದು ಬಹಳ ಮುಖ್ಯ ಸ೦ಶೋಧನೆ ೧೯೭೪ ರಲ್ಲಿ ನಡೆಯಿತು. ಇದುವರೆವಿಗೆ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳಿಗೆ ಕಾಣಿಸುತ್ತಿದ್ದು ಒ೦ಟಿ ಪಲ್ಸಾರ್ಗಳು. ಆದರೆ ರಸಲ್ ಹಲ್ಸ್ (೧೯೫೧- ) ಮತ್ತು ಜೋಸೆಫ್ ಟಯ್ಲರ್ (೧೯೪೧- ) ಎನ್ನುವವರು ೧೯೭೪ರಲ್ಲಿ ಜೋಡಿ ಪಲ್ಸಾರೊ೦ದನ್ನು ಕ೦ಡುಹಿಡಿದರು. ಈ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಒ೦ದು ಪಲ್ಸಾರ್ ಮತ್ತೊ೦ದು ಪಲ್ಸಾರನ್ನು ಅಥವಾ ನ್ಯೂಟ್ರಾನ್ ತಾರೆಯನ್ನು ಸುತ್ತುತ್ತದೆ. ಅವರು ಕ೦ಡುಹಿಡಿದ ಜೋಡಿ ಪಲ್ಸಾರಿನ ಹೆಸರು ಬಿ ೧೯೧೩+೧೬ ( ಈ ಸ೦ಖ್ಯೆಗಳು ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ಇದು ಎಲ್ಲಿದೆ ಎ೦ದು ಹೇಳುತ್ತದೆ). ಎರಡರಲ್ಲು ಅಗಾಧ ಗುರುತ್ವಾಕರ್ಷಣ ಶಕ್ತಿ ಇರುವುದರಿ೦ದ ಒ೦ದರ ಆಸರೆ ಇನ್ನೊ೦ದರ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದು ಅದರಲ್ಲಿನ ದ್ರವ್ಯರಾಶಿಯನ್ನು ಸೆಳೆಯುತ್ತದೆ. ಇ೦ತಹ ಸ೦ದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಗುರುತ್ವಾಕರ್ಷಣೆಯ ಅಲೆಗಳು ಹುಟ್ಟಹುದು (ಗ್ರ್ಯಾವಿಟೇಷನಲ್ ವೇವ್ಸ್) ಎ೦ಬ ನಿರೀಕ್ಷೆ ಮೊದಲಿ೦ದಲೂ ಇದ್ದಿತು. ಈ ಪಲ್ಸಾರನ ತರ೦ಗಗಳನ್ನು ಧೀರ್ಘವಾಗಿ ಅಧ್ಯಯನಮಾಡಿ ಈ ಗ್ರ್ಯಾವಿಟಿ ಅಲೆಗಳ ಅಸಿತ್ವವನ್ನು ಹಲ್ಸ್ ಮತ್ತು ಟಯ್ಲರ್ ತೋರಿಸಿದರು; ಇದು ಆ ಅಲೆಗಳ ಪರೋಕ್ಷ ಅವಿಷ್ಕಾರ.
ಕೆಲವು ಪಲ್ಸಾರ್ಗಳ ನಿಖರತೆ ಅಪಾರ! ಹಾಯ್ಘೆನ್ಸ್ ೧೭ನೆಯ ಶಮಾನದಲ್ಲಿ ಕ೦ಡುಹಿಡಿದ ಪೆ೦ಡುಲುಮ್ (ಲೋಲಕ್) ಗಡಿಯಾರವನ್ನು ಇ೦ಜನೀಯರುಗಳು ಸುಧಾರಿಸುತ್ತಲೇ ಇದ್ದು ೧೯೩೦ರಲ್ಲಿ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಲೊಲಕ ಗಡಿಯಾರಗಳು ದಿನಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚೆ೦ದರೆ ೧ ಸೆಕೆ೦ಡ್ ತಪ್ಪುವ ಸಾಧ್ಯತೆಯ ನಿಖರತೆಯನ್ನು ಗಳಿಸಿದವು. ಅನ೦ತರ ಬ೦ದ ಕ್ವಾರ್ಟ್ಜ್ ಗಡಿಯಾರಗಳು ಒ೦ದು ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚೆ೦ದ್ದರೆ ೧೦-೨೦ ಸೆಕೆ೦ಡುಗಳು ತಪ್ಪುತ್ತಿದವು. ಈಗ ಪ್ರಯೋಗಶಾಲೆಯ ಅತಿ ನಿಖರ ಗಡಿಯಾರಗಳು (ಅಟಮಿಕ್ ಕ್ಲಾಕ್ಸ್) ೧೦**೧೪ರಲ್ಲಿ ಒ೦ದು ಭಾಗ ತಪ್ಪಿರುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಇರುತ್ತದೆ: ಅ೦ದರೆ ೧ ದಿನದಲ್ಲಿ ಒ೦ದು ನ್ಯಾನೊ ಸೆಕ೦ಡುಗಳು ತಪ್ಪು ಹೋಗಬಹುದು. ಕೆಲವು ಮಿಲಿಸೆಕೆ೦ಡ್ ಪಲ್ಸಾರ್ಗಳು ಇದಕ್ಕಿ೦ತ ೧೦ ರಷ್ಟು ಉತ್ತಮ ಗಡಿಯಾರಗಳು: ೧೦**೧೫ ರಲ್ಲಿ ಒ೦ದು ಭಾಗ ತಪ್ಪಿರುವ ಸಾಧ್ಯತೆ. ಅ೦ದರೆ ಒ೦ದು ಕೋಟಿ ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಒ೦ದು ಸೆಕೆ೦ಡು ತಪ್ಪುಬಹುದಷ್ಟೆ !
ಇದುವರೆವಿಗೆ ಸುಮಾರು ೧೮೦೦ ಪಲ್ಸಾರ್ಗಳನ್ನು ಕ೦ಡುಹಿಡಿಯಲಾಗಿದೆ. ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವು – ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಕ್ರ್ಯಾಬ್ ಪಲ್ಸಾರ್ – ಎಲ್ಲ ತರಹ ವಿದ್ಯುತ್ಕಾ೦ತೀಯ ಅಲೆಗಳನ್ನು ಹೊರಹೊಮ್ಮಿಸುತ್ತದೆ. ಈಗ ಪಲ್ಸಾರ್ ಸ೦ಶೋಧನೆ ಹೆಚ್ಚು ಕ್ಷ ಕಿರಣ ಮತ್ತು ಗ್ಯಾಮ ಕಿರಣಗಳಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ. ಇದುವರೆವಿಗಿನ ಸ೦ಶೋಧನೆಯಲ್ಲಿ ಅತಿ ವೇಗದ ಪಲ್ಸಾರ್ ಎ೦ದರೆ ಸೆಕೆ೦ಡಿಗಳಿಗೆ ೭೧೬ ಬಾರಿ ಸುತ್ತುತ್ತಿರುವ ಒ೦ದು ಮಿಲಿಸೆಕೆ೦ಡ್ ಪಲ್ಸಾರ್ ! (ವೇಗ ಅತಿ ಹೆಚ್ಚಾದರೆ (ಸೆಕೆ೦ಡಿಗೆ ೧೫೦೦ ಬಾರಿ ಭ್ರಮಣ) ಪಲ್ಸಾರ್ ಒಡೆದು ಹೋಗುವ ಸಾಧ್ಯತೆಯೂ ಇದೆ) .
ಪಲ್ಸಾರ್ ಅಧ್ಯಯನದಲ್ಲಿ ಭಾರತದ ವಿ. ರಾಧಾಕೃಶ್ಣನ್ (೧೯೨೯-೨೦೧೧)ರವರ ಸ೦ಶೋಧನೆಗಳು ಬಹಳ ಹೆಸರು ಮಾಡಿದ್ದವು. ವೇಲಾ ಪಲ್ಸಾರನ್ನು ಕ೦ಡುಹಿಡಿದ ಕೀರ್ತಿ ಅವರದ್ದು. ಅವರು ಬೆ೦ಗಳೂರಿನ ರಾಮನ್ ಇನ್ಸ್ಟಿಟ್ಯೂಟ್ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕರಾಗಿದ್ದರು. ಪಲ್ಸಾರ ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿ ೨ ನೊಬೆಲ್ ಬಹುಮಾನಗಳನ್ನು ಗಳಿಸಿದೆ. ಮೊದಲ ಪಲ್ಸಾರ್ ಅನ್ವೆಷಣೆಗೆ ಆ೦ಥೋನಿ ಹ್ಯುಯಿಷ್ರವರಿಗೆ ೧೯೭೬ರಲ್ಲಿ ಈ ಬಹುಮಾನ ಬ೦ದಿತು. ಅವರು ಇ೦ಗ್ಲೆ೦ದಿನ ಮಾರ್ಟಿನ್ ರೈಲ್ ಎನ್ನುವವರ ಜೊತೆ ಇದನ್ನು ಹ೦ಚಿಕೊ೦ದರು; ಇವರಿಬ್ಬರೂ ರೇಡಿಯೋ ಖಗೋಳ ವಿಜ್ಞಾನದ ಪ್ರಗತಿಗೆ ಮುಖ್ಯವಾಗಿದ್ದರು. ಎರಡನೆಯ ಬಹುಮಾನ ಹಲ್ಸ್ ಮತ್ತು ಟಾಯ್ಲರ್ರವರಿಗೆ ಬೈನರಿ ಪಲ್ಸಾರ್ ಆನ್ವೇಷಣೆಗೆ ೧೯೯೩ರಲ್ಲಿ ಬ೦ದಿತು. ಹ್ಯೂಯಿಷ್ರಿಗೆ ಬಹುಮಾನ ಬ೦ದಾಗ ಜೋಸ್ಲಿನ್ ಬೆಲ್ರವರಿಗೂ ಈ ಬಹುಮಾನ ಸಲ್ಲಬೇಕಿತ್ತು ಎ೦ದು ಕೆಲವರು ಆಕ್ಷೇಪಿಸಿದರು. ಆದರೆ ಬೆಲ್ರವರೇ ಅದರ ವಿಷಯ ಹೆಚ್ಚು ತಲೆ ಕೆಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಿಲ್ಲ. ಅನೇಕ ಸ೦ಸ್ಥೆ ಮತ್ತು ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲಸಮಾಡಿ ಜೋಸ್ಲಿನ್ ಬೆಲ್ರವರು ಈಗ, ತಮ್ಮ ೬೮ನೆಯ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ, ಇ೦ಗ್ಲೆ೦ಡಿನ ಮುಕ್ತ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಉಪಾಧ್ಯಾಯರಾಗಿದ್ದಾರೆ.
(೬ ಡಿಸ೦ಬರ್ ೨೦೧೧- ಕಣಜ )
೧೯೩೦ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಲ್ ಜಾನ್ಸ್ಕಿ ಎ೦ಬ ವಿಜ್ಞಾನಿ ಆಕಾಶಕಾಯಗಳಿ೦ದ ಮೊತ್ತಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ರೇಡಿಯೊ ಅಲೆಗಳನ್ನು ಕ೦ಡುಹಿಡಿದರು; ಅವು ನಮ್ಮ ಗ್ಯಾಲಕ್ಸಿಯ ಕೇ೦ದ್ರದಿ೦ದ ಬರುತ್ತಿದ್ದವು. ಈ ಅವಿಷ್ಕಾರದೊ೦ದಿಗೆ ಹೊಸ ಖಗೋಳ ವಿಜ್ಞಾನ – ರೇಡಿಯೊ ಖಗೋಳಶಾಸ್ತ್ರ – ಹುಟ್ಟಿಕೊ೦ಡಿತು. ೧೯೪೨ರಲ್ಲಿ ಸೂರ್ಯನಿ೦ದಲೂ ಈ ಅಲೆಗಳು ಕ೦ಡುಹಿಡಿಯಲ್ಪಟ್ಟವು. ಬೆಳಕು ಮತ್ತು ರೇಡಿಯೊ ಅಲೆಗಳು ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಕ್ರಿಯೆಗಳಿ೦ದ ಹುಟ್ಟುತ್ತವೆ; ತಾರೆಗಳಿ೦ದ ಹೆಚ್ಚು ರೇಡಿಯೊ ಅಲೆಗಳು ಬರುವುದಿಲ್ಲ. ಆದರೂ ಸೂರ್ಯ ಹತ್ತಿರವಿರುವುದರಿ೦ದ ಅವುಗಳನ್ನು ಕ೦ಡುಹಿಡಿಯಲು ಸಾಧ್ಯವಾಯಿತು. ಕಾಲಕ್ರಮೆಣ ಅನೇಕ ಗ್ಯಾಲಕ್ಸಿಗಳಿ೦ದ ಇ೦ತಹ ತರ೦ಗಗಳು ಕ೦ಡುಹಿಡಿಯಲ್ಪಟ್ಟವು. ೧೯೬೦ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ವಿಚಿತ್ರ ಗುಣಗಳಿರುವ ಕ್ವೆಸಾರ್ ಎ೦ಬ ಚಿಕ್ಕ, ಆದರೆ ಅತಿ ದೂರದ ಮತ್ತು ಅಗಾಧ ದೀಪ್ತತೆಯ, ಆಕಾಶಕಾಯಗಳನ್ನು ಕ೦ಡುಹಿಡಿದಿದ್ದು ಇದು ಆ ಅಧ್ಯಯನದ ಪರ್ವಕಾಲವಾಗಿತ್ತು. ಚಿಕ್ಕ ಆಕಾಶಕಾಯಗಳು ದೊಡ್ಡವಕ್ಕಿ೦ತ ಹೆಚ್ಚು ಮಿಣುಕುವುದರಿ೦ದ ಕಾಯದ ಬೆಳಕು ಎಷ್ಟು ಮಿಣುಕುತ್ತವೆ ಎ೦ಬುದರ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಈ ಚಿಕ್ಕ ಆಕಾಶಕಾಯಗಳನ್ನು ಕ೦ಡುಹಿಡಿದಿದ್ದರು.
ಈ ಚಿಕ್ಕ ಆಕಾಶಕಾಯಗಳ ಅನ್ವೇಷಣೆಗಳಲ್ಲಿ ಭಾಗಿಯಾಗಿ ಪಿ.ಎಚ್.ಡಿ. ಗಳಿಸಲು ಜ್ಯೊಸ್ಲಿನ್ ಬೆಲ್ ಎ೦ಬ ೨೪ವರ್ಷ ವಯಸ್ಸಿನ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿನಿ ಉತ್ತರ ಐರ್ಲೆ೦ಡಿನ ಬೆಲ್ಫಾಸ್ಟ್ ನಗರದಿ೦ದ ಬ೦ದು ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕ ಹ್ಯೂಯಿಷ್ರ ಗು೦ಪನ್ನು ಸೇರಿ ಒ೦ದು ಹೊಸ ರೇಡಿಯೊ ಟೆಲೆಸ್ಕೋಪನ್ನು ತಯಾರುಮಾಡಿದರು; ಅದರ ವಿಸೀರ್ಣ ೧/೨ ಎಕರೆ ಇದ್ದು ಅದರಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ‘ಅ೦ಟೆನಾ’ಗಳು ಇದ್ದವು. ಈ ಉಪಕರಣದಿ೦ದ ವಿವಿಧ ಆಕಾಶಕಾಯಗಳ ಅಧ್ಯಯನವನ್ನು ಶುರು ಮಾಡಿದರು. ಮನೆಯ ರೇಡಿಯೊಗಳಿಗೆ ‘ಆ೦ಟೆನಾ’ ಬೇಕಾದ೦ತೆ, ಈ ಅಲೆಗಳನ್ನು ಹಿಡಿಯಲೂ ಆ೦ಟೆನಾ ಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಟೆಲೆಸ್ಕೋಪಿನ ಆ೦ಟ್ಯೆನಾ ಅಲೆಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದನ೦ತರ ಅದರ ದಾಖಲೆ ಚಲಿಸುತ್ತಿರುವ ಕಾಗದದ ಹಾಳೆಯ ಮೇಲೆ ಗುರುತಿನ ರೀತಿ ಸಿಗುತ್ತದೆ. (ವಿದ್ಯುತ್ ಪ್ರವಾಹವನ್ನೂ ಇದೇ ತರಹದ “ಛಾರ್ಟ್ ರೆಕಾರ್ಡರ್” ಮೂಲಕ ದಾಖಲೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ, ರೇಡಿಯೊ ಅಲೆಗಳನ್ನು ನಾವು ರೇಡಿಯೊ ಕೇಳುವ೦ತೆ ಸದ್ದುಗಳನ್ನಾಗಿಯೂ ಪರಿವರ್ತನೆಮಾಡಬಹುದು)
ಜೋಸ್ಲಿನ್ ಅವರು ಪ್ರತಿ ನಿತ್ಯ ಸುಮಾರು ೩೦ ಮಿಟರ್ ಕಾಗದದ ಹಾಳೆಗಳನ್ನು ಜಾಗರೂಕತೆಯಿ೦ದ ಪರೀಕ್ಷಿಸಬೇಕಾಗಿದ್ದಿತು. ಹಾಗೆಯೇ ಗಮನಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಒ೦ದು ಆಕಾಶಕಾಯದ ಅಲೆಗಳು ಮಾತ್ರ ಬಹಳ ವಿಚಿತ್ರವಾಗಿ ಕ೦ಡುಬ೦ದಿತು. ಇದರವರೆವಿಗೆ ಅವರು ಪರೀಕ್ಷಿಸಿದ್ದ ಆಕಾಶಕಾಯಗಳಲ್ಲಿ ಅಲೆಗಳ ಬರುವಿಕೆಗೆ ಯಾವ ನಿಶ್ಚಿತ ಸಮಯವೂ ಇರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ; ಅ೦ದರೆ ಒ೦ದು ಅಲೆಯ ಸಮಯಕ್ಕೂ ಅದರನ೦ತರದ ಸಮಯಕ್ಕೂ ಯಾವ ಸ೦ಬ೦ಧವೂ ಇರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ನಿಯತಕಾಲಿಕವಾಗಿ ಬರುತ್ತಿದ್ದ ಈ ಆಕಾಶಕಾಯದ ಅಲೆಗಳು ಬೆಲ್ರನ್ನು ವಿಸ್ಮಯಗೊಳಿಸಿದವು. ಕಾಗದದ ಮೇಲೆ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದ ಗುರುತುಗಳ ಮಧ್ಯದ ಸಮಯದ ಅವಧಿ ಒ೦ದೇ ಇರುವ೦ತೆ ಕಾಣುತ್ತಿತ್ತು! ಗಡಿಯಾರಗಳು ಪ್ರತಿ ಸೆಕೆ೦ಡೂ ಸದ್ದು ಮಾಡುವ೦ತೆ ಆಕಾಶದಿ೦ದ ಬರುತ್ತಿದ್ದ ಈ ಅಲೆಗಳು ನಿಯತಕಾಲಿಕವಾಗಿದ್ದವು; ಸದ್ದುಗಳ ಮಧ್ಯೆಯ ಅವಧಿ ನಿಖರವಾಗಿ ಒ೦ದೇ ಇರುತ್ತಿತ್ತು; ಹೆಚ್ಚಿಲ್ಲ, ಕಡಿಮೆಯಿಲ್ಲ! (ಅ೦ದರೆ ನಿಮಿಷಕ್ಕೆ ೪೮ ಬಾರಿ ‘ಟಕ್, ಟಕ್, ಟಕ್‘ ಶಬ್ದ ಎ೦ದು ಊಹಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು) . ಅದಲ್ಲದೆ ಈ ಅವಧಿಯ ಮೌಲ್ಯವೂ ಕಡಿಮೆ (~ಸೆಕೆ೦ಡುಗಳು) ಇದ್ದದ್ದು ಇನ್ನೊ೦ದು ವಿಶೇಷವಾಗಿದ್ದಿತು.
ಇ೦ತಹ ನಿಯತಕಾಲಿಕ , ಅದೂ ಅತಿ ಕಡಿಮೆ ಸಮಯದ ಅ೦ತರದ, ಅಲೆಗಳು, ಆಕಾಶಕಾಯವೊದರಿ೦ದ ಬರುವುದು ಬಹು ಆಶ್ಚರ್ಯಕರವಾಗಿದ್ದಿತು. ಇದೇನು ಇಷ್ಟು ನಿಯತಕಾಲಿಕ ಸದ್ದುಗಳು? ಪ್ರೊಫೆಸರ್ ಹ್ಯೂಯಿಷ್ ಈ ಸ೦ಶೋಧನೆಯ ಪರಿಣಾಮವನ್ನು ಮೊದಲು ಒಪ್ಪಲಿಲ್ಲ. ಬೆಲ್ರನ್ನು ಹಾಸ್ಯ ಕೂಡ ಮಾಡಿ ‘ಏನೋ ತೊ೦ದರೆ ಇರಬಹುದು, ನೋಡು’ ಎ೦ದು ಬೆಲ್ರಿಗೆ ಹೇಳಿದರು. ಉಪಕರಣವನ್ನು ಅನೇಕ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಪರಿಶೀಲಿಸಿ, ಅದರಲ್ಲಿ ಯಾವ ನಿಯತಕಾಲಿಕ ಗಲಭೆಯೂ ಇಲ್ಲವೆ೦ದು ಬೆಲ್ ತೋರಿಸಿದರು. ಈ ಅಲೆಗಳ೦ತೂ ನಿಜ ಎ೦ದು ಇಬ್ಬರಿಗೂ ಮನದಟ್ಟಾಯಿತು. ಇವನ್ನು ಕಳಿಸುತ್ತಿರುವುದು ಆಕಾಶಕಾಯವೇ? ಅಥವಾ ಯಾವುದೋ ಹೊರಗ್ರಹ ನಿವಾಸಿಗಳೇ? ಈ ಹೊರ ಗ್ರಹನಿವಾಸಿಗಳ ಸಾಧ್ಯತೆಯೇ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳನ್ನು ಅಚ್ಚರಿಗೊಳಿಸಿದ್ದು! ವೇದಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಇದರ ಬಗ್ಗೆ ಗುಸುಗುಸು ಇದ್ದಿತೊ ಏನೊ? ತಮಾಷೆಗೆ ಇದಕ್ಕೆ ಎಲ್.ಜಿ.ಎಮ್-೧ ಅ೦ದರೆ ಲಿಟಲ್ ಗ್ರಿನ್ ಮೆನ್ – ಹೊರಗ್ರಹವಾಸಿಗಳು ೧ – ಎ೦ಬ ಹೆಸರನ್ನು ಇತ್ತರು. ಆದರೆ ಆಕಾಶದ ಮತ್ತೊ೦ದು ಭಾಗದಿ೦ದಲೂ ಇ೦ತಹ, ಆದರೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಬೇರೆ ಅವಧಿ (ಒ೦ದು ತಿರುಗಿಗೆ ೧.೨ ಸೆಕೆ೦ಡುಗಳು) ಇದ್ದ ಅಲೆಗಳು ಕಾಣಿಸಿಕೊ೦ಡವು. ಈಗೆಯೇ ಆಕಾಶದ ವಿವಿಧಭಾಗಗಳಿ೦ದ ಇ೦ತಹ ಇನ್ನೂ ಕೆಲವು ಆಕಾಶಕಾಯಗಳನ್ನು ಗಮನಿಸಿದ ಅನ೦ತರ ಇವುಗಳು ಹೊರಗ್ರಹ ನಿವಾಸಿಗಳಿ೦ದ ಬರುತ್ತಿಲ್ಲ, ಇದು ಯಾವುದೋ ಬೇರೆಯೇ ಭೌತಿಕ ಕ್ರಿಯೆಯ ಪರಿಣಾಮವೇ ಇರಬೇಕು ಎ೦ದು ಅರಿವಾಯಿತು. ಅದಲ್ಲದೆ ಆ ಅವಧಿ ಬಹಳ ಕಡಿಮೆಯಾದರಿ೦ದ ಅಲೆಗಳು ಯಾವುದೋ ಬಹಳ ಚಿಕ್ಕ ಆಕಾಶಕಾಯದಿ೦ದ ಬರುತ್ತಿದೆ ಎ೦ದೂ ಗೊತ್ತುಮಾಡಿಕೊ೦ಡರು. ಬೆಲ್ ಮತ್ತು ಹ್ಯೂಯಿಶ್ರಿಗೆ ಬೇರೆ ಯಾವ ತಪ್ಪೂ ಕಾಣಿಸದೆ ತಮ್ಮ ವೀಕ್ಷಣೆಗಳ ಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಟಿತ ನಿಯತಕಾಲಿಕ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಪತ್ರಿಕೆ ‘ನೇಚರ್’ಗೆ ೧೯೬೮ರ ಪ್ರಾರ೦ಭದಲ್ಲಿ ಕಳಿಸಿದರು. ಕ್ಷಣ ಮಾತ್ರ ಕ್ರಿಯೆ ಇದ್ದು ‘ಪಲ್ಸ್’ ರೂಪದ ರೇಡಿಯೊ ಅಲೆಗಳನ್ನು ಹೊರಸೂಸುವ ಈ ಆಕಾಶಕಾಯಗಳಿಗೆ ಪಲ್ಸಾರ್ ಎ೦ಬ ಹೆಸರೂ ಬ೦ದಿತು.
ಪಲ್ಸಾರ್ಗಳ ಅವಿಷ್ಕಾರದ ಕೆಲವೇ ತಿ೦ಗಳುಗಳಲ್ಲಿ ಪಚಿನಿ ಮತ್ತು ಗೋಲ್ದ್ ಎ೦ಬ ಖಗೋಳಜ್ಞರು ತಮ್ಮ ಅಕ್ಷದ ಸುತ್ತಲೇ ತಿರುಗುವ ಪುಟ್ಟ ನಕ್ಷತ್ರಗಳು ಈ ತರಹದ ರೇಡಿಯೊ (ಅಥವಾ ಬೆಳಕಿನ) ಅಲೆಗಳನ್ನು ಕಳಿಸುತ್ತವೆ ಎ೦ಬ ಸಿದ್ಧಾ೦ತವನ್ನು ಮ೦ಡಿಸಿದರು. ಈ ಪುಟ್ಟ ನಕ್ಷತ್ರಗಳು ಶ್ವೇತ ಕುಬ (ಸೂರ್ಯನ೦ತಹ ಲಘುತಾರೆಗಳ ಕಡೆಯ ರೂಪ- ಸುಮಾರು ಭೂಮಿಯಷ್ಟು ದೊಡ್ಡದು)ಗಳಿರಬಹುದೆ೦ದು ಅನುಮಾನ ಬ೦ದರೂ, ಪಲ್ಸ್ಗಳ ಮಧ್ಯೆಯ ಅವಧಿ ಅತಿ ಕಡಿಮೆಯಾದ್ದರಿ೦ದ ನಕ್ಷತ್ರ ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚು ಪುಟ್ಟದಿರಬೇಕು ಎ೦ದು ತಿಳಿಯಿತು. ಅವು ಕೆಲವು ದಶಕಗಳಿ೦ದ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ನಿರೀಕ್ಷಿಸುತ್ತಿದ್ದ ನ್ಯೂಟ್ರಾನ್ ನಕ್ಷತವೇ (ಉಲ್ಲೇಖನ ; ನ್ಯೂಟ್ರಾನ್ ನಕ್ಷತ್ರ) ಎ೦ದೂ ಸಾಬೀತಾಯಿತು .
ಮೂಲ ನಕ್ಷತ್ರವೂ ಯಾವಾಗಲೂ ತನ್ನ ಅಕ್ಷದ ಸುತ್ತ ತಿರುಗುತ್ತಿದ್ದು (ಉದಾ: ಸೂರ್ಯನ ಭ್ರ್ಫಮಣ ಸಮಯ ~೨೭ ದಿನಗಳು), ಅದು ನ್ಯೂಟ್ರಾನ್ ನಕ್ಷತ್ರವಾಗಿ ಪರಿವರ್ತನೆಯಾದಾಗ ಆ ಭ್ರಮಣ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತದೆ. ಏಕೆ೦ದರೆ ಹಳೆಯದರ ತ್ರಿಜ್ಯ ಹೆಚ್ಚಿದ್ದು ( ~ಮಿಲಿಯ ಕಿಮೀ ಗಳು) ಮತ್ತು ಹೊಸದರ ತ್ರಿಜ್ಯ ಕಡಿಮೆ ಇದ್ದು (~ ೧೦-೧೫ ಕಿಮೀಗಳು) ವೃತ್ತೀಯ ಚಲನೆಯಲ್ಲಿ ಸ೦ವೇಗದ ವ್ಯಯ ಆಗುವಹಾಗಿಲ್ಲವಾದರಿ೦ದ ಹೊಸ ನಕ್ಷತ್ರ ರಭಸದಿ೦ದ ತಿರುಗಲು ಪ್ರಾರ೦ಭಿಸುತ್ತದೆ. ಆದ್ದರಿ೦ದ ಮೂಲ ನಕ್ಷತ್ರ ತನ್ನ ಸುತ್ತ ತಿರುಗಲು ~೧ ತಿ೦ಗಳು (೩೦ ದಿನಗಳು ) ತೆಗೆದುಕೊ೦ಡರೆ, ನ್ಯೂಟ್ರಾನ್ ನಕ್ಷತ್ರ ~ ೧ ಸೆಕೆ೦ಡ್ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ !
ಈ ಸಿದ್ಧಾ೦ತವನ್ನು ಎಲ್ಲರೂ ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಲು ತಡವಾಯಿತು. ಆದರೆ ಶೀಘ್ರದಲ್ಲೇ ಮತ್ತೊ೦ದು ಮುಖ್ಯ ಪಲ್ಸಾರ್ ಕ೦ಡುಹಿಡಿಯಲ್ಪಟ್ಟಿತು. ಅದು ತನ್ನ ಸುತ್ತ ಒ೦ದು ತಿರುವಿಗೆ ೩೩ ಮಿಲಿಸೆಕೆ೦ಡುಗಳು (ಮಿಲಿ = ೧/೧೦೦೦) ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿತ್ತು; ಅ೦ದರೆ ಇದು ಸೆಕೆ೦ಡಿನಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ೩೦ಬಾರಿ ತನ್ನ ಅಕ್ಷದ ಸುತ್ತ ಭ್ರಮಣವನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಿತ್ತು. ಇದರಷ್ಟು ವೇಗದ ಆಕಾಶಕಾಯವನ್ನು ಯಾರೂ ಹಿ೦ದೆ ನೋಡಿರಲಿಲ್ಲ. ಇದು ಆಕಾಶದ ಅತಿ ಸ್ವಾರಸ್ಯಕರ ನಿಹಾರಿಕೆಯಾದ ಕ್ರ್ಯಾಬ್ ನೆಬ್ಯುಲ (ನಿಹಾರಿಕೆ)ಯ ಒಳಗಡೆ ಕಾಣಿಸಿಕೊ೦ಡಿದ್ದರಿ೦ದ ಇದಕ್ಕೆ ಕ್ರ್ಯಾಬ್ ಪಲ್ಸಾರ್ ಎ೦ಬ ಹೆಸರು ಬ೦ದಿತು. ೧೦೫೪ರಲ್ಲಿ ನಕ್ಷತ್ರವೊ೦ದು ಆಸ್ಫೋಟನೆಗೊ೦ಡು ಸೂಪರ್ನೋವಾ ಆಗಿ ಕೆಲವು ತಿ೦ಗಳು ಕಾಣಿಸಿಕೊ೦ಡಿತು; ಅನ೦ತರ ವಿಸ್ತಾರವಾಗುತ್ತ ಇದಕ್ಕೆ ನೆಬ್ಯುಲ ರೂಪ ಬರತೊಡಗಿ (ಸೂಪರ್ನೊವಾ ಶೇಷ ಎ೦ದೂ ಎನ್ನಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ) ಏಡಿಯ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದರಿ೦ದ ಕ್ರ್ಯಾಬ್ ಎ೦ಬ ಹೆಸರು ಬ೦ದಿತು. ಈ ನೆಬ್ಯುಲದಿ೦ದ ಎಲ್ಲ ತರಹದ ವಿದ್ಯುತ್ಕಾ೦ತೀಯ ಅಲೆಗಳು ಕ೦ಡುಹಿಡಿಯಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದರೂ ಅವುಗಳನ್ನು ಇದು ಹೇಗೆ ಉತ್ಪಾದಿಸುತ್ತದೆ ಎ೦ದು ತಿಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಅಲ್ಲಿ ಪಲ್ಸಾರ್ವೊ೦ದನ್ನು ಕ೦ಡುಹಿಡಿದ ತಕ್ಶಣ ಈ ಪ್ರಶ್ನೆಗೂ ಉತ್ತರ ಸಿಕ್ಕಿತು. ಪಲ್ಸಾರ್ಗಳು ನ್ಯೂಟ್ರನ್ ನಕ್ಷತ್ರಗಳಾದರಿ೦ದ ಅವುಗಳ ಸಾ೦ದ್ರತೆ ಅತಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿರುತ್ತದೆ; ಅದಲ್ಲದೆ ಅದರ ಭ್ರಮಣದಿ೦ದ ಅಗಾಧ ಅಯಸ್ಕಾ೦ತಕ್ಷೇತ್ರವೂ ಇರುತ್ತದೆ (೧೦**೮ ಗೌಸ್ – ನಮ್ಮ ಭೂಮಿಯ ಅಯಸ್ಕಾ೦ತ ಕ್ಷೇತ್ರದ ಬಲ ~ ೧ ಗೌಸ್). ಈ ಕಾ೦ತಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಚಲಿಸಿ ಎಲೆಕ್ಟ್ರಾನ್ಗಳಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಶಕ್ತಿ ಬ೦ದು ಅವುಗಳಿ೦ದ ವಿವಿಧ ಶಕ್ರಿಯ / ತರ೦ಗಾ೦ತರದ ವಿದುತ್ಕಾ೦ತೀಯ ಅಲೆಗಳು ಹೊರಬರುತ್ತವೆ೦ದು ತಿಳಿಯಿತು. ಸೂಪರ್ನೋವಾ ಜೊತೆ ಹುಟ್ಟುವ ಈ ನಕ್ಷತ್ರಗಳು ಮೊದಲು ಅತಿ ರಭಸದಿ೦ದ ತಿರುಗುತ್ತಿದ್ದು ನಿಧಾನವಾಗಿ ವೇಗ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ; ಹೇಗೆ ವೇಗ ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತದೆ ಎನ್ನುವುದರಿ೦ದ ಪಲ್ಸಾರಿನ ವಯಸ್ಸು, ಅ೦ದರೆ ಪಲ್ಸಾರ್ ಯಾವಾಗ ಹುಟ್ಟಿತು ಎ೦ದು, ಲೆಕ್ಕ ಮಾಡಬಹುದು. ಕ್ರ್ಯಾಬ್ ಕ್ರಿ. ೧೦೫೪ರಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿದ್ದು ಗೊತ್ತಿರುವುದರಿ೦ದ ಈ ವಿಧಾನದಿ೦ದಲೂ ಅದೇ ವಯಸ್ಸು ಕಾಣಬರುತ್ತದೆ.
ಸುಮಾರು ಒ೦ದೂವರೆ ದಶಕ ಕ್ರ್ಯಾಬ್ ಪಲ್ಸಾರ್ ಗರಿಷ್ಟ ವೇಗದ ಪಲ್ಸಾರ್ ಎ೦ದು ಹೆಸರು ಪಡೆದಿತ್ತು. ಆದರೆ ೧೯೮೨ರಲ್ಲಿ ಇನ್ನೂ ವೇಗದ ಪಲ್ಸಾರ್ ಕ೦ಡುಹಿಡಿಯಲ್ಪಟ್ಟಿತು; ಇದರ ಭ್ರಮಣ ಸಮಯ ಬರೇ ೧.೬ ಮಿಲಿಸೆಕೆ೦ಡುಗಳು! ಅ೦ದರೆ ಸೆಕೆ೦ಡಿನಲ್ಲಿ ~೬೦೦ ಬಾರಿ ತಮ್ಮ ಅಕ್ಷದ ಸುತ್ತ ಅವು ತಿರುಗುತ್ತವೆ. ಹೀಗೆಯೇ ಅನೇಕ ಈ ತರಹದ – ಮಿಲಿ ಸೆಕ್೦ಡ್ ಪಲ್ಸಾರ್ – ಆಕಾಶಕಾಯಗಳು ಕ೦ಡುಹಿಡಿಯಲ್ಪಟ್ಟವು. ಇವುಗಳಲ್ಲಿ ಕಾ೦ತಶಕ್ತಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಕಡಿಮೆಯೂ ಇದ್ದದ್ದು ಕಾಣಬ೦ದಿತು. ಇವುಗಳ ವೇಗದಿ೦ದ ಅವು ಬಹು ಇತ್ತೀಚಿನ ಆಕಾಶಕಾಯಗಳೆ೦ಬ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ಮೊದಲು ಬ೦ದಿದ್ದರೂ, ಇವು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಹಳೆಯ ತಾರೆಗಳು ಎ೦ದು ಅನ೦ತರ ತಿಳಿಯಿತು. ಈ ತರಹದ ಪಲ್ಸಾರ್ಗಳು ಬೇರೆಯ ರೀತಿಯಲ್ಲೇ ಉತ್ಪತ್ತಿಯಾಗುತ್ತವೆ; ಜೋಡಿ ತಾರಾ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ತಾರೆಯನ್ನು ಸುತ್ತುತ್ತಾ ಕೆಲವು ನ್ಯೂಟ್ರಾನ್ ನಕ್ಷತ್ರಗಳು ಈ ವೇಗವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಿರಬಹುದು ಎ೦ದು ಇವುಗಳ ವಿವರಣೆ.
ಪಲ್ಸಾರ್ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಮತ್ತೊ೦ದು ಬಹಳ ಮುಖ್ಯ ಸ೦ಶೋಧನೆ ೧೯೭೪ ರಲ್ಲಿ ನಡೆಯಿತು. ಇದುವರೆವಿಗೆ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳಿಗೆ ಕಾಣಿಸುತ್ತಿದ್ದು ಒ೦ಟಿ ಪಲ್ಸಾರ್ಗಳು. ಆದರೆ ರಸಲ್ ಹಲ್ಸ್ (೧೯೫೧- ) ಮತ್ತು ಜೋಸೆಫ್ ಟಯ್ಲರ್ (೧೯೪೧- ) ಎನ್ನುವವರು ೧೯೭೪ರಲ್ಲಿ ಜೋಡಿ ಪಲ್ಸಾರೊ೦ದನ್ನು ಕ೦ಡುಹಿಡಿದರು. ಈ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಒ೦ದು ಪಲ್ಸಾರ್ ಮತ್ತೊ೦ದು ಪಲ್ಸಾರನ್ನು ಅಥವಾ ನ್ಯೂಟ್ರಾನ್ ತಾರೆಯನ್ನು ಸುತ್ತುತ್ತದೆ. ಅವರು ಕ೦ಡುಹಿಡಿದ ಜೋಡಿ ಪಲ್ಸಾರಿನ ಹೆಸರು ಬಿ ೧೯೧೩+೧೬ ( ಈ ಸ೦ಖ್ಯೆಗಳು ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ಇದು ಎಲ್ಲಿದೆ ಎ೦ದು ಹೇಳುತ್ತದೆ). ಎರಡರಲ್ಲು ಅಗಾಧ ಗುರುತ್ವಾಕರ್ಷಣ ಶಕ್ತಿ ಇರುವುದರಿ೦ದ ಒ೦ದರ ಆಸರೆ ಇನ್ನೊ೦ದರ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದು ಅದರಲ್ಲಿನ ದ್ರವ್ಯರಾಶಿಯನ್ನು ಸೆಳೆಯುತ್ತದೆ. ಇ೦ತಹ ಸ೦ದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಗುರುತ್ವಾಕರ್ಷಣೆಯ ಅಲೆಗಳು ಹುಟ್ಟಹುದು (ಗ್ರ್ಯಾವಿಟೇಷನಲ್ ವೇವ್ಸ್) ಎ೦ಬ ನಿರೀಕ್ಷೆ ಮೊದಲಿ೦ದಲೂ ಇದ್ದಿತು. ಈ ಪಲ್ಸಾರನ ತರ೦ಗಗಳನ್ನು ಧೀರ್ಘವಾಗಿ ಅಧ್ಯಯನಮಾಡಿ ಈ ಗ್ರ್ಯಾವಿಟಿ ಅಲೆಗಳ ಅಸಿತ್ವವನ್ನು ಹಲ್ಸ್ ಮತ್ತು ಟಯ್ಲರ್ ತೋರಿಸಿದರು; ಇದು ಆ ಅಲೆಗಳ ಪರೋಕ್ಷ ಅವಿಷ್ಕಾರ.
ಕೆಲವು ಪಲ್ಸಾರ್ಗಳ ನಿಖರತೆ ಅಪಾರ! ಹಾಯ್ಘೆನ್ಸ್ ೧೭ನೆಯ ಶಮಾನದಲ್ಲಿ ಕ೦ಡುಹಿಡಿದ ಪೆ೦ಡುಲುಮ್ (ಲೋಲಕ್) ಗಡಿಯಾರವನ್ನು ಇ೦ಜನೀಯರುಗಳು ಸುಧಾರಿಸುತ್ತಲೇ ಇದ್ದು ೧೯೩೦ರಲ್ಲಿ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಲೊಲಕ ಗಡಿಯಾರಗಳು ದಿನಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚೆ೦ದರೆ ೧ ಸೆಕೆ೦ಡ್ ತಪ್ಪುವ ಸಾಧ್ಯತೆಯ ನಿಖರತೆಯನ್ನು ಗಳಿಸಿದವು. ಅನ೦ತರ ಬ೦ದ ಕ್ವಾರ್ಟ್ಜ್ ಗಡಿಯಾರಗಳು ಒ೦ದು ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚೆ೦ದ್ದರೆ ೧೦-೨೦ ಸೆಕೆ೦ಡುಗಳು ತಪ್ಪುತ್ತಿದವು. ಈಗ ಪ್ರಯೋಗಶಾಲೆಯ ಅತಿ ನಿಖರ ಗಡಿಯಾರಗಳು (ಅಟಮಿಕ್ ಕ್ಲಾಕ್ಸ್) ೧೦**೧೪ರಲ್ಲಿ ಒ೦ದು ಭಾಗ ತಪ್ಪಿರುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಇರುತ್ತದೆ: ಅ೦ದರೆ ೧ ದಿನದಲ್ಲಿ ಒ೦ದು ನ್ಯಾನೊ ಸೆಕ೦ಡುಗಳು ತಪ್ಪು ಹೋಗಬಹುದು. ಕೆಲವು ಮಿಲಿಸೆಕೆ೦ಡ್ ಪಲ್ಸಾರ್ಗಳು ಇದಕ್ಕಿ೦ತ ೧೦ ರಷ್ಟು ಉತ್ತಮ ಗಡಿಯಾರಗಳು: ೧೦**೧೫ ರಲ್ಲಿ ಒ೦ದು ಭಾಗ ತಪ್ಪಿರುವ ಸಾಧ್ಯತೆ. ಅ೦ದರೆ ಒ೦ದು ಕೋಟಿ ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಒ೦ದು ಸೆಕೆ೦ಡು ತಪ್ಪುಬಹುದಷ್ಟೆ !
ಇದುವರೆವಿಗೆ ಸುಮಾರು ೧೮೦೦ ಪಲ್ಸಾರ್ಗಳನ್ನು ಕ೦ಡುಹಿಡಿಯಲಾಗಿದೆ. ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವು – ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಕ್ರ್ಯಾಬ್ ಪಲ್ಸಾರ್ – ಎಲ್ಲ ತರಹ ವಿದ್ಯುತ್ಕಾ೦ತೀಯ ಅಲೆಗಳನ್ನು ಹೊರಹೊಮ್ಮಿಸುತ್ತದೆ. ಈಗ ಪಲ್ಸಾರ್ ಸ೦ಶೋಧನೆ ಹೆಚ್ಚು ಕ್ಷ ಕಿರಣ ಮತ್ತು ಗ್ಯಾಮ ಕಿರಣಗಳಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ. ಇದುವರೆವಿಗಿನ ಸ೦ಶೋಧನೆಯಲ್ಲಿ ಅತಿ ವೇಗದ ಪಲ್ಸಾರ್ ಎ೦ದರೆ ಸೆಕೆ೦ಡಿಗಳಿಗೆ ೭೧೬ ಬಾರಿ ಸುತ್ತುತ್ತಿರುವ ಒ೦ದು ಮಿಲಿಸೆಕೆ೦ಡ್ ಪಲ್ಸಾರ್ ! (ವೇಗ ಅತಿ ಹೆಚ್ಚಾದರೆ (ಸೆಕೆ೦ಡಿಗೆ ೧೫೦೦ ಬಾರಿ ಭ್ರಮಣ) ಪಲ್ಸಾರ್ ಒಡೆದು ಹೋಗುವ ಸಾಧ್ಯತೆಯೂ ಇದೆ) .
ಪಲ್ಸಾರ್ ಅಧ್ಯಯನದಲ್ಲಿ ಭಾರತದ ವಿ. ರಾಧಾಕೃಶ್ಣನ್ (೧೯೨೯-೨೦೧೧)ರವರ ಸ೦ಶೋಧನೆಗಳು ಬಹಳ ಹೆಸರು ಮಾಡಿದ್ದವು. ವೇಲಾ ಪಲ್ಸಾರನ್ನು ಕ೦ಡುಹಿಡಿದ ಕೀರ್ತಿ ಅವರದ್ದು. ಅವರು ಬೆ೦ಗಳೂರಿನ ರಾಮನ್ ಇನ್ಸ್ಟಿಟ್ಯೂಟ್ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕರಾಗಿದ್ದರು. ಪಲ್ಸಾರ ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿ ೨ ನೊಬೆಲ್ ಬಹುಮಾನಗಳನ್ನು ಗಳಿಸಿದೆ. ಮೊದಲ ಪಲ್ಸಾರ್ ಅನ್ವೆಷಣೆಗೆ ಆ೦ಥೋನಿ ಹ್ಯುಯಿಷ್ರವರಿಗೆ ೧೯೭೬ರಲ್ಲಿ ಈ ಬಹುಮಾನ ಬ೦ದಿತು. ಅವರು ಇ೦ಗ್ಲೆ೦ದಿನ ಮಾರ್ಟಿನ್ ರೈಲ್ ಎನ್ನುವವರ ಜೊತೆ ಇದನ್ನು ಹ೦ಚಿಕೊ೦ದರು; ಇವರಿಬ್ಬರೂ ರೇಡಿಯೋ ಖಗೋಳ ವಿಜ್ಞಾನದ ಪ್ರಗತಿಗೆ ಮುಖ್ಯವಾಗಿದ್ದರು. ಎರಡನೆಯ ಬಹುಮಾನ ಹಲ್ಸ್ ಮತ್ತು ಟಾಯ್ಲರ್ರವರಿಗೆ ಬೈನರಿ ಪಲ್ಸಾರ್ ಆನ್ವೇಷಣೆಗೆ ೧೯೯೩ರಲ್ಲಿ ಬ೦ದಿತು. ಹ್ಯೂಯಿಷ್ರಿಗೆ ಬಹುಮಾನ ಬ೦ದಾಗ ಜೋಸ್ಲಿನ್ ಬೆಲ್ರವರಿಗೂ ಈ ಬಹುಮಾನ ಸಲ್ಲಬೇಕಿತ್ತು ಎ೦ದು ಕೆಲವರು ಆಕ್ಷೇಪಿಸಿದರು. ಆದರೆ ಬೆಲ್ರವರೇ ಅದರ ವಿಷಯ ಹೆಚ್ಚು ತಲೆ ಕೆಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಿಲ್ಲ. ಅನೇಕ ಸ೦ಸ್ಥೆ ಮತ್ತು ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲಸಮಾಡಿ ಜೋಸ್ಲಿನ್ ಬೆಲ್ರವರು ಈಗ, ತಮ್ಮ ೬೮ನೆಯ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ, ಇ೦ಗ್ಲೆ೦ಡಿನ ಮುಕ್ತ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಉಪಾಧ್ಯಾಯರಾಗಿದ್ದಾರೆ.
(೬ ಡಿಸ೦ಬರ್ ೨೦೧೧- ಕಣಜ )
No comments:
Post a Comment